In Engeland heeft dat in de afgelopen jaren aan twee politici het leven gekost.
We hebben nu bijna een half jaar een nieuw gemeentebestuur en ik ben
benieuwd hoeveel bedreigingen er inmiddels binnen zijn gekomen. Want de
vraag is niet of er bedreigingen zijn geuit tegen raadsleden en B&W, maar
hoeveel het er zijn.
Want uit recent onderzoek blijkt dat met name lokale bestuurders het doelwit
zijn van bedreigingen, voornamelijk via de zogenaamde “sociale media” ( waar
inmiddels weinig sociaals meer te vinden is).
Het blijft dan ook dapper dat er nog steeds mensen zijn die in de gemeenteraad
willen zitten, van welke partij dan ook. Want met die bedreigingen weet je het
maar nooit. De meeste zijn afkomstig van toetsenbordhelden die in het dagelijks
leven niet veel voorstellen maar zich op Twitter een grootheid wanen.
Maar toch, er hoeft maar één doorgedraaide gek tussen te zitten. Of nog erger
een doorgedraaid type dat zich heeft laten ophitsen door die toetsenbordhelden.
In Engeland heeft dat in de afgelopen jaren aan twee politici het leven gekost.
En ik begrijp best dat mensen zich opwinden over de overheid in het algemeen
en sommige bestuurders in het bijzonder en dat het dan oplucht om vanachter
het toetsenbord een potje te schelden.
Maar heb dan wel het lef om dat niet anoniem te doen. Zet je naam erbij, laat
maar weten wat je ergens van vind. Desnoods met een paar flinke krachttermen.
Dat lucht in ieder geval op.
Blijft de vraag wat die anonieme toetsenridders ermee denken te bereiken, maar
ik vrees dat ze daar niet eens over nadenken.
Want als je jezelf de vraag stelt wat er nodig is datgene te veranderen waar je je
zo over opwindt dan zou het antwoord wel eens kunnen zijn:
Ga in de politiek, ga in de raad zitten en beoefen het taaie vak van bestuurder.
Maar daar zijn ze te lui en te laf voor.
