Door de speakers op Sportpark Broekerland klonk even na 14.00 de stem van Frank Boeijen. De dj van dienst had weinig subtiel het nummer Zwart-wit opgezet: “Denk niet wit, denk niet zwart – maar in de kleur van je hart
”. Dit zorgde ook bij de bezoekers voor het nodige plezier!
Zwart-wit, het komt natuurlijk veel vaker voor dan in het lied van Frank Boeijen. Tal van dieren zijn op deze manier geschilderd. Natuurlijk de koe, de panda, de pinguïn, maar ook de zebra. Vandaag een korte Wiki-introductie over dit paardachtige dier. De zebra is zwart-wit gestreept en leeft in een kudde, in groepen tot 20 soortgenoten. Het zijn van nature schrikachtige dieren en zijn voorname prooien voor onder andere leeuwen. Zebra’s besteden ongeveer 80% van de dag aan het eten van gras. De dieren kunnen bovendien zeer goed horen en zien. Tot zover; de zebra. De link naar onze tegenstander van vandaag was natuurlijk snel gemaakt.
Voor de groene draken was de taak duidelijk. De zebra’s zouden goed gras moeten happen. De grasmat van het Broekerland lag er (van een afstandje) redelijk bij, maar wandelend op het veld bleek al snel dat we vandaag niet beschikten over een droge savanne, maar over een broekige (moerassige) weide. Een grasmat waar de groenhemden over het algemeen prima op uit de voeten kunnen. Zo koos Freddie ook deze zaterdag weer 11 groene draken uit die aan de aftrap mochten verschijnen, en bovendien had de trainer de beschikking over 6 frisse jongens op de reservebank. Onder aanvoering van Henri de Leeuw op nr. 10 zou geprobeerd worden om de zwart-witten de stuipen op het lijf te jagen. En op zoek te gaan naar de 3 punten.
Beide ploegen begonnen vol overtuiging aan de wedstrijd, met op en neer gaand spel, wisten beide teams voor dreiging voor uit te zorgen. In de 6e minuut scoorde Daan Boersma met een fraai stiftje, ware het niet dat hij door de grensrechter van Zwart-Wit terug werd gevlagd. Vervolgens kregen de groenhemden wat meer overhand in de wedstrijd, wat leidde tot een aantal gevaarlijke uitbraken, maar tot echte kansen kwam het niet echt.
Na een kwartier spelen kregen de bezoekers 2 maal een corner te nemen, de 1e korte corner kon nog weggewerkt worden tot een nieuwe corner, maar die 2e hoekschop viel achter de 2e paal, waar de middenvelder uit Harderwijk vrij in kon koppen; een frustrerend 0-1 achterstand… In de fase hierna waren de bezoekers de bovenliggende partij en de ‘s-Heerenbroekers moesten duidelijk de klap te boven komen.
De groenhemden herpakten zich vervolgens na enkele minuten goed en gingen door waar ze voor het tegendoelpunt mee bezig waren. Namelijk het onder druk zetten van de opbouw van Zwart wit en via snelle uitbraken proberen om kansen te creëren. De bezoekers hanteerden hierbij veelvuldige de lange bal en waagden zich eigenlijk niet aan het opbouwen van achteruit. Moet daarbij ook gezegd worden dat de doelman beschikte over een uitstekende trap, waarmee hij vaak de vrije ruimte achter de verdedigingslinie van ‘s-Heerenbroek wist te bereiken. Dit zorgde wel voor constante dreiging, maar echt gevaarlijk werd de uitploeg maar éénmaal.
De grootste mogelijkheid in de 1e helft was voor ‘s-Heerenbroek, een snelle aanval over rechts kwam links van de goal terecht bij Daan Boersma, die zijn directe tegenstander uitkapte, en vervolgens hard in het zijnet schoot. De kleine Boersma had achteraf misschien beter af kunnen leggen naar de aanstormende Wim of Henri… Maar achteraf is dat altijd makkelijk praten.
In de rust volgde een omzetting bij ‘s-Heerenbroek en werden Max en Rob gebracht, om de strijd op het middenveld in handen te kunnen krijgen. Dit lukte ook behoorlijk, want in de 2e helft waren de groenhemden de bovenliggende partij. Kort na rust leidde dat al tot een grote kans. Een voorzet/schot van Daan belandde bij de 2e paal, waar de rechtsback uit schrik bijna de bal in eigen doel schoof, Rob die op de achterlijn stond kreeg opeens de bal in zijn voeten, maar deze kans had hij waarschijnlijk niet meer verwacht en hij schoof de bal in het zijnet. Enkele minuten later volgde een mooie combinatie tussen de ingevallen ‘s-Heerenbroekers, Rob rondde af, maar wederom stond de assistent-scheidsrechter uit Harderwijk met de vlag in de lucht.
De groenen bleven doordrukken, op zoek naar de gelijkmaker. Maar de uitbraken, schoten en kansen resulteerden niet in een doelpunt. Eenmaal nog wist ‘s-Heerenbroek te scoren, maar ook dit doelpunt werd vanwege buitenspel afgekeurd. Een zeer frustrerende 0-1 eindstand stond dan ook na 90 minuten op het scorebord.
Niek Boersma verving zijn geblesseerde broer Daan met enkel nog de blessuretijd op de klok. Dit was nog behoorlijk wat, aangezien de doelman van de Harderwijkers rustig de tijd nam voordat hij de bal weer in het spel bracht. In de 94e minuut viel ‘s-Heerenbroek uit via een diepe bal over de rechterflank. Uiteindelijk was het dan toch raak, het was niet De Leeuw die de zwart-witte zebra’s wist te verschalken maar de ingevallen B(r)oersma (assist) en Pruim. De langgezochte 1-1 werd dan toch eindelijk gemaakt! Een luid gejuich klonk op het sportpark, de volledige reservebank rende naar de hoek, waar uitgebreid het punt gevierd werd. Een oorgetuige, die iets verderop in het dorp achter het huis stond bij de gelijkmaker, memoreerde dit moment later in de Kandelaar als “het leek wel alsof er 1000 man langs de lijn stond te juichen, wat een kabaal joh!” En het was ook een hele, fijne, verdiende gelijkmaker.
Na nog een poging tot counter van de uitploeg, waarbij aanvoerder Gert Kwakkel geblesseerd raakte en nog eenmaal een behoorlijk gevaarlijk uitbraak van ‘s-Heerenbroek was het dan na 90+5 afgelopen. Een knap gelijkspel tegen de koploper, waar toch een wrang gevoel achterbleef… Want gezien het spelbeeld en de kansenverhouding hadden 3 punten er ook maar zo in kunnen zitten. Maar wanneer je na 94 minuten gelijk maakt, moet dat voldoende tevredenheid bieden. En ook de woorden van de coach van Zwart Wit, “we hebben ons een beetje vergist in ‘s-Heerenbroek” zijn natuurlijk een mooie boodschap voor de groenhemden. Mooie complimenten, maar uiteindelijk tellen alleen de punten/het punt!
Maar tja, als je in je voorbeschouwing/verslag voor de pupil van de week besluit om uitvoerig in te gaan op de 11e van de 11e, de symboliek van het cijfer 1… dan vraag je misschien ook wel om een 1-1 eindstand tegen de nr. 1 van de competitie. Voor de cijferliefhebber onder ons natuurlijk een prachtige combinatie van éénen.
Aan een ieder die langs de lijn stond, dank voor de support! Het is een plezier om te zien hoeveel supporters er iedere week weer afreizen naar het Broekerland, of elders, om te kijken naar de wedstrijd van ons team! Het geeft toch een boost om zoveel supporters te zien!
Volgende week staat de laatste wedstrijd in de 1e periode op het programma. De huidige top 4 speelt daarin tegen elkaar. Nummer 1 Zwart-Wit ontvangt nr. 3 ZAC, en ‘s-Heerenbroek (4e) reist af naar nummer 2 uit Zeewolde. Alleen de groenhemden zijn niet meer in de race voor de 1e periode titel, voor de andere 3 ploegen is het nog een spannende strijd. ‘s-Heerenbroek zal natuurlijk haar uiterste best doen om de periodetitel niet in Zeewolde te laten eindigen.
Zaterdagmiddag 18 november wordt er om 15.00 afgetrapt op sportpark de Horst. Graag zien we u dan weer langs de lijn. En anders zullen we ons best weer doen voor de verslaglegging via het twitterkanaal van de VV & radio IJsselmond.
Verslag: Sander Wennemers