In een koud en regenachtig Stadshagen is het Wilsum niet gelukt om punten te pakken tegen CSV ’28. De eerste helft maakte Wilsum het de thuisploeg heel lastig, kwam men via een treffer van Daniël Niemeijer ook nog op gelijke hoogte, maar ging men toch met een 2-1 achterstand de rust in. Vlak na rust was Wilsum nog dichtbij een nieuwe gelijkmaker, maar werd een volley van Tomas van der Weerd nog van de lijn gekopt. In het vervolg van de tweede helft kwam Wilsum te kort en drukte CSV ’28 het overwicht uit. De wedstrijd eindigde uiteindelijk in een 4-1 overwinning voor de thuisploeg.
Na de overwinning van vorige week en in gedachten houdend dat Wilsum vorig seizoen met 0-1 won bij CSV, ging Wilsum toch enigszins met vertrouwen richting Stadshagen. De thuisploeg staat bekend om het voetballende vermogen, maar mentaal en fysiek zou Wilsum de bovenliggende partij moeten zijn. Ten opzichte van de wedstrijd van vorige week kende Wilsum 2 wijzigingen in de opstelling: Jesse Riezebos verving de geschorst Teko Malanda en Alwin vd Wetering kreeg de voorkeur boven Joram Riezebos. De opstelling was als volgt: Jesse Riezebos, Dennis Zwanepol, Damian Snijders, Marijn Mijnheer, Jelmer Sollie – Patrick Plette, Alwin vd Wetering, Rienk vd Wetering (c) – Tomas van der Weerd, Gert Jan Sollie, Daniël Niemeijer. Op de bank namen Danny Beks, Joram Riezebos, Jurre Heldoorn, Melvin Hofstede en Patrick Bastiaan plaats.
In de openingsfase liet Wilsum de bal aan de thuisploeg. Op het prachtige nieuwe kunstgrasveld liet de thuisploeg de bal rondgaan en hield Wilsum de gelederen gesloten. Althans, dat was de bedoeling. Wilsum begon niet fel genoeg aan het duel en kreeg al snel de deksel op de neus. Eerst mocht de linksback van de thuisploeg de bal te makkelijk voorgeven en vervolgens reageerde Jelmer Sollie niet attent genoeg, waardoor de rechtsbuiten hiervan profiteerde en knap raak volleerde: 1-0. Na deze treffer ging Wilsum het anders doen: de ploeg ging druk vooruit zetten en ook was men veel feller in het duel. Hier had de thuisploeg overduidelijk moeite mee. Al een aantal keer werd Daniël Niemeijer gelanceerd, maar telkens ging de vlag van de assistent-scheidsrechter omhoog. Na 34 minuten spelen gebeurde dit weer, maar nu liet de dienstdoende arbiter doorspelen. Niemeijer dribbelde richting het vijandelijke doel en via de goalie hobbelde de bal over de doellijn: 1-1.
Op dat moment een verdiende tussenstand, want even daarvoor had Wilsum al 2 goede mogelijkheden gekregen op de gelijkmaker. Alwin vd Wetering kopte net over uit een hoekschop van Rienk vd Wetering en laatstgenoemde kreeg na een steekpass van Patrick Plette ook een goede kans op de gelijkmaker, maar zijn inzet werd gekeerd door de goalie. Na de gelijkmaker had Wilsum de thuisploeg precies waar men ze hebben wilde; het onderlinge gezeur nam toe, CSV ging steeds minder voetballen en steeds meer de fysieke duels uitvechten met Wilsum. Juist op het moment dat Wilsum echt ging geloven in een stunt, lag de 2-1 in het netje. Na een hoekschop liet Gert Jan Sollie zijn directe tegenstander te makkelijk uit de rug lopen, de voorzet volgde en van dichtbij werd de bal in het dak van het doel getikt: 2-1. Vlak hierna klonk ook het rustsignaal. Zo zocht Wilsum de kleedkamer op met een naar gevoel: de oranjehemden maakten het de thuisploeg heel lastig, maar toch stond men met 2-1 achter, waarbij beide doelpunten absoluut voorkomen hadden kunnen worden.
Wilsum speelde de tweede helft tegen de wind in. De wind was ook enorm aangetrokken en dus was het lastig voor Wilsum om van de eigen helft af te komen. Dit lukte in de eerste minuten na rust nog wel. Sterker nog, Wilsum was via Tomas van der Weerd heel dichtbij de gelijkmaker, maar zijn fraaie volley uit een hoekschop van Rienk vd Wetering werd van de doellijn gekopt. Daarna kwam Wilsum er eigenlijk niet meer aan te pas. CSV zette druk en Wilsum wist hierdoor nauwelijks meer van de eigen helft te komen, omdat de uittrappen van Riezebos, vanwege de wind, niet ver genoeg kwamen. CSV kreeg via de linksbuiten al een enorme kans om de marge te verdubbelen, maar na een snelle omschakeling schoot hij de bal over doelman Riezebos, maar ook over de lat. Na ruim een uur spelen werd het alsnog 3-1. Een fraai schot vanaf een meter of 20 van het doel was doelman Riezebos te machtig: 3-1. Niet veel later volgde ook nog de 4-1 toen Damian zich te makkelijk uit liet spelen en de linksbuiten nu wel raak schoot: 4-1.
In het laatste kwartier was het devies voor Wilsum simpel: de score niet nog hoger op laten lopen. Met 4 verse krachten in de ploeg hield Wilsum dit vol. Joram Riezebos, Jurre Heldoorn, Danny Beks en Melvin Hofstede kwamen in de ploeg voor Gert Jan Sollie, Tomas van der Weerd, Rienk vd Wetering en Damian Snijders. CSV kreeg nog wel een enorme kans op de 5-1. Na een lange bal vlagde de assistent-scheidsrechter voor buitenspel. Marijn Mijnheer stopte daarom al met voetballen, terwijl de spits van CSV ‘gewoon’ doorspeelde. De scheidsrechter liet ook doorspelen, waardoor de spits alleen op doelman Riezebos af kon gaan. Riezebos dwong de spits na de zijkant, waardoor hij vanuit een lastige hoek niet wist te scoren. Nadat in de absolute slotfase Marijn Mijnheer nog verkeerd terechtkwam bij een kopbal, vond de arbiter het welletjes en klonk het eindsignaal.
Op deze nederlaag valt weinig af te dingen. Wilsum hield een helft goed stand, maar wist de tweede helft nauwelijks meer gevaarlijk te worden. De oranjehemden, vandaag in het blauw gestoken, gaven zeker niet op, maar het kwaliteitsverschil was simpelweg te groot. Door de verrassende overwinning van Elspeet tegen koploper SEH gaat Wilsum als nummer laatst de winterstop in met slechts 6 punten uit 11 duels. Toch geven de laatste wedstrijden hoop en kan Wilsum na de winterstop zeker nog voldoende punten pakken om directe degradatie te voorkomen. Dat moet ook de doelstelling zijn: directe degradatie voorkomen. Nu is het eerst tijd voor een welverdiende winterstop. Op 20 januari hervat Wilsum de competitie met een thuiswedstrijd tegen Reaal Dronten.
Verslag: Patrick Plette